Neoklasycystyczna świątynia została wzniesiona z kamienia i cegły w latach 1725–1726. Przebudowano ją w 1876 r., kiedy to została powiększona o wieżę i nawę poprzeczną. We wnętrzu kościoła znajdują się interesujące płyty nagrobne. Wśród nich pochodzące z XVI w. nagrobki komandora joannitów von Schleibena i jego syna. Andrzej von Schleiben był pierwszym joannitą, który zawarł związek małżeński. Legenda głosi, że po dziś dzień pokutuje w murach łagowskiego zamku. Kościół służył protestantom do 1945 r., kiedy to przysposobiono go do obrządku rzymskokatolickiego. Wewnętrzne empory wyraźnie wskazują na poewangelicki charakter świątyni.