Powstał w 2. połowie XIX w. Wzniesiony został w miejscu poprzedniego XVII-wiecznego budynku. 2-kondygnacyjną część centralną wybudowano w stylu neorenesansowym. Przylegająca od północy wysoka wieża powstała w stylu neogotyckim. Na 3-kondygnacyjnej części południowej budowli znajdują się elementy o charakterze renesansowym oraz blanki o wycięciu ostrołukowym. Po zakończeniu II wojny światowej wystrój pałacu został zdewastowany, rozgrabiony lub zniszczony przez stacjonujących tu żołnierzy radzieckich. Później budynek był użytkowany przez różne instytucje. Dopiero w 1992 r. przejął go przez Dom Pomocy Społecznej i użytkuje do dnia dzisiejszego. W trakcie remontu przystosowującego budynek do potrzeb osób niepełnosprawnych znaleziono pochodzący z 1884 r. dokument dotyczący fundatora budynku.