Zabytkowy kościół parafialny. Budowla oddana do użytku przez protestantów w 1879 r. zastępuje wcześniejszą świątynię, która spłonęła w 1762 r. Neogotycka, ceglana bryła, zbudowana na planie prostokąta z absydą i 4-kondygnacyjną wieżą nakrytą hełmem. Wnętrze neogotyckie z emporami opartymi na drewnianych słupach. Oryginalne wyposażenie z przełomu XIX i XX w. stanowią ławki, fisharmonia Mannborg, prospekt organowy i manuał (Wilhelm Sauer).