Miejsca

Park został założony w drugiej połowie XVIII w. Wówczas miał założenie geometryczne, które zostało zmienione w pierwszej połowie XIX stulecia na krajobrazowe. Jego pierwotne granice wynosiły 9,5 ha. Mimo tego, że pierwotny układ alejek został zatarty, zachowała się kompozycja przestrzenna założenia. Dawniej w parku znajdował się punkt widokowy w formie kopca ziemnego, ogrody użytkowe, a nawet sad. Do dnia dzisiejszego, od strony drogi, zachował się mur ogrodzeniowy. Do cennego starodrzewu należą okazy: buku pospolitego odmiany purpurowej (Fagussilvatica ‘Atropurpureum’), dębu bezszypułkowego (Quercuspetrea), klonu jaworu odmiany purpurowej (Acerpseudoplatunus ‘Purpureum’), platanu klonolistnego (Platanus x acerifolia), złotokapu pospolitego (Laburnumanagyroides), dębu szypułkowego (Quercus robur).