Podążając na zachód od plaży Borowskiej, w głąb półwyspu, napotykamy wysokie, zalesione wniesienie, które kryje jedno z największych i najlepiej zachowanych grodzisk wczesnohistorycznych na Ziemi Lubuskiej. Średnica owalu wynosi 300 × 150 m. Pierwsze wały usypali tu Słowianie już w VII-VIII w. Wznieśli umocnienia i kontrolowali ze wzgórza okolicę. W trakcie badań archeologicznych odkryto warstwy spalenizny, groty strzał, resztki umocnień obronnych i przedmioty codziennego użytku.