Dwa kilometry na południowy zachód pola Pomietowa odgranicza od pól Karska i Przywodzia dość ciasny ciąg drzew i krzewów śródpolnych. Blisko miejsca, w którm spotykają się granice tych trzech miejscowoąci zachował się od około 5000 lat cenny zabytek archeologiczny. To cmentarzysko megalityczne ludu kultury pucharów lejkowatych z epoki neolitu. Równolegle do siebie usytuowane są dwa podobne grobowce typu kujawskiego, długości ok. 50 m. Konstrukcje te świadczą o wysokim poziomie wiedzy technicznej, umiejętności stosowania urządzeń znanych z fizyki jako maszyny proste, typu dźwignia, pochylnia, oraz o dobrej organizacji pracy. Ludzie ci potrafili przenosić i ustawiać głazy, często o masie wielu ton. Miejsce było badane przez archeologów niemieckich, a po 1945 roku także przez polskich badaczy. Doyarcie so tego miejsca jeszcze niedawno było bardzo trudne, wyłącznie po rozjeżdżonych drogach polnych. Choć formalnie stanowisko znajduje się na krańcu pól Karska, łatwiej dotrzeć tam od strony Pomietowa, drogą dojazdową prowadzącą do rozproszonych pośród pól elektrowni wiatrowych można dotrzeć jak najbliżej zadrzewień sródpolnych. Potrm jednak i tak trzeba iść ostatnie 750 metrów.